In de Maas wordt naast de stuw van Borgharen een nieuwe waterkrachtcentrale ontwikkeld.
De waterkrachtcentrale wordt gebouwd op het schiereiland, dat aan de noordzijde wordt begrensd door de rivier de Maas en de stuw en aan de zuidzijde door het verbindingskanaal tussen de Maas en de Zuidwillemsvaart.
De waterkrachtcentrale bij Borgharen is een belangrijk project in het kader van het terugdringen van de CO2-uitstoot in Nederland.
De centrale zal gedurende tenminste 99 jaar een groot deel van de stad Maastricht van schone en groene energie voorzien.
Het benutten van Waterkracht betekent het tegengaan van vervuilende uitstoot (zoals die van kolen-, olie-, en gascentrales).
Anders dan kerncentrales vormt een waterkrachtcentrale geen gevaar voor mens, dier en milieu en vormt de centrale geen gevaar voor mogelijke toekomstige milieuverontreiniging (zoals afval PV-panelen) of grote overlast voor omwonenden (zoals windparken op land). Daarnaast voorkomt waterkracht de import van energie- en grondstoffen, waarmee het een positieve invloed heeft op de betalingsbalans van ons land, en daarmee op de welvaart van ons en onze kinderen.